Un mes cheo de letras
Ricardo Carvalho Calero, a quen se lle dedican as Letras Galegas 2020, naceu en Ferrol o 30 de outubro do 1910 e faleceu en Santiago o 25 de marzo do 1990. Foi un escritor e filólogo galego licenciado en dereito e en filosofía pola universidade de Santiago de Compostela e Doutor pola universidade de Madrid. Á parte de pertencer á Real Academia Galega durante algúns anos, foi tamén membro da Academia das Ciencias de Lisboa e membro de honra da Associaçom Galega da Lingua.
Durante os seus anos dedicados á literatura escribiu dende poesía ata teatro, pasando por narrativa e ensaio, e entre as súas obras máis destacadas atópanse Scórpio ou A xente da Barreira, das que imos falar hoxe.
A obra. Scórpio.
Esta obra foi publicada no ano 1938, e relata a vida do autor dende o seu nacemento ata ese ano. A historia desenvólvese en Ferrol, Santiago e Salamanca na primeira parte e en Madrid, Andalucía, Valencia e Barcelona na segunda, describindo sempre as culturas e os estilos de vida de cada un destes lugares. O autor engadiu nunha das súas entrevistas que esta non era unha obra autobiográfica, senón heterobiográfica, pois desenvolve a vida de toda a súa xeración.
Na estrutura narrativa, o libro divídese en 136 capítulos, dispostos en partes de 77 e 59 capítulos respectivamente, cada un cun narrador diferente (habitualmente unha persoa que coñecía ao autor).
Carvalho Calero, poeta a través da música.
Achegamos este poema musicado titulado Cando xa non te ame, interpretado por Jose Carballido. Este é un compositor e intérprete sobre todo de rock, que publicou baixo o selo discográfico de "Musea Parallèle" un único álbum, Requiem.
Carvalho Calero, pai do reintegracionismo.
O reintegracionismo é unha corrente lingüística cultural e social que di que Galicia, Portugal e Brasil comparten a mesma lingua. Aparece a comezos do século XX con partidarios como Xoán Vicente Viqueira ou Evaristo Correa Calderón e a mediados do século con Ernesto Guerra da Cal.
Ricardo discrepaba co rumbo da política galega e estaba en desacordo coa política lingüística da Autonomía, reivindicou a súa independencia e manifestou as súas críticas. Neste período é cando comeza a asinar as súas obras como Carvalho Calero e considerado entón o ideólogo do reintegracionismo.
